تداوم بگو مگو های رئیس سابق و فعلی فدراسیون کاراته

به گزارش پایگاه خبری کاراته نیوز و به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان ؛ بگو مگو های رئیس سابق و رئیس  فعلی فدراسیون کاراته همچنان ادامه دارد.

براین اساس، سیدعباس احمدپناهی، رئیس سابق فدراسیون کاراته در نامه ای جواب صحبت های اخیر علیرضا سمندر رئیس فدراسیون کاراته را اینگونه داده است :

آقای سمندر اگر من در این دوسال مطالبی را عنوان نمودم بخاطر مدیریت اشتباه شما بوده است که ضربه آن به کاراته وارد می شده است که شاهد آن هم بودیم البته قبل از مطرح کردن هر موردی قبلا به شما کتبی اعلام کرده ام ولی گوش شنوایی نیافته ام شما بجای بیان هر حرفی بهتر نیست کمی تامل نمایید ایا قبول اشتباه بزرگ شما در آلمان که من مطرح کردم و حالا شما معترف به آن هستید بهتر نبود؟ آیا قول برای تعویض اعضای هیئت رئیسه (دبیر و نایب رییس) به رئیس کمیته که خلاف موازین حقوقی بود و بشما هم تذکر دادیم ولی شما گوش نکردید و بعد دچار حاشیه شدید بهتر نبود همان اول تامل می کردید  و موارد زیادی از این دست . . .

در خصوص امکان کاندیدا شدن دونفر اگر به اساسنامه مراجعه نمایید و آنرا به دقت بخوانید (اگر نیاز به ترجمه بندهای وسایر تبصره ها است بفرمایید) در جاهای مختلف این مسئله مطرح شده است که در کنگره و سایر جاها بیشتر از دونفر نمی توانند از یک کشور حضور داشته باشند و این بدان معنا است که امکان حضور دو نفر وجود دارد و حضور کسانیکه قبلا عضویت داشته اند بلامانع است . البته اینکه شما اطلاع از قوانین ندارید تعجبی ندارد زیرا با همین بی اطلاعی باعث از دست رفتن کرسی داوری آقای مردانی در آسیا شده اید و به راحتی می گویید نمی دانستید که فکر میکنم یک مدیر قبل از شرکت در هر جلسه ای بهتر است یکبار قوانین را مطالعه و با دست پر در آن شرکت کند .

حال به فرض محال ادعای شما صحیح باشد (که نیست) من چند ماه قبل از انتخابات به شما کتبا اعلام کردم شما چرا از من مستند قانونی را نخواستید در حالیکه اینجانب مستند مزبور را به وزارت ورزش ارائه دادم و از پاسخ به نامه من خوداری کردید و حتی ویزا برای من که هنوز عضو هیئت رئیسه بودم نگرفتید تا در آخرین جلسه حضور داشته باشم!

 آیا این جز حب و  بغض چیز دیگری است؟ آیا بهتر نبود شما اینکار را انجام می دادید و در نهایت آنها مخالفت می کردند؟

 جهت تنویر افکار عمومی باید بگویم : در مدت ۴ ساله عضویت اینجانب در هیئت رئیسه آسیا، تصویب پیشنهاد های من از جمله جدا شدن مسابقات رده های سنی مختلف – فعال شدن کمیته های مختلف – برگزاری مسابقات باشگاههای آسیا – برگزاری کلاسهای آموزشی فنی – صدور احکام در آسیا – کمک به حضور داوران محجه در کلاس داوری آسیا در امارات – کسب کرسی برای دکتر لشگری ( که کتبا به شما اعلام شد و نیاز به تایید فدراسیون ملی بود که شما از اینکار سرباز زدید ) – دفاع از حضور محمدعلی مردانی در کنسول آسیا ( که این مورد را هم شما از دست دادید)  – اضافه شدن مسابقات زیر ۲۱ سال در آسیا از کوچکترین و حداقل کارهای من بوده است که اسناد آن هم موجود است . حال شما چه کار کردید ؟

در خصوص مسئولیتم در کاراته ایران باید بگویم : کسب مجوز حجاب بانوان برای شرکت در مسابقات آسیایی در زمان اینجانب و با دیپلماسی بسیار خوب که ۳۰ سال ایران به دنبال آن بود فکر میکنم به تمامی فعالیت شما می ارزد – ۱۱ اعزام رسمی در ۲۲ ماه مسئولیت با تمامی مشکلات و کسب مدال در تمامی مسابقات – کسب مجوز دانشگاه علمی و کاربردی برای کاراته که شما حتی نتوانستید آنرا ادامه دهید و دانشجو جذب نمایید ( در آخرین روزهای مسئولیت اینجانب مجوز صادر شد ) برگزاری اولین کنگره علمی کاراته در تاریخ کاراته ایران که فقط در سایت فدراسیون جهانی کاراته، این خبر در صفحه اصلی مدتها وجود داشت در حالیکه هرگز از ایران خبری در سایت مزبور وجود نداشته و ندارد- کمک به هیئتها و برگزاری جلسات حداقل هر سه ماه یکبار که در زمان شما به فراموشی سپرده شده است ، اجرای دقیق آیین نامها ولی در زمان شما بی حد و حصر دان های بالا و بدون مجوز صادر شده است، حضور فعال هیئتها در کمیته ها و سفرها ( نه مانند شما که فقط دوستانتان اعزام میشوند ) ، ایجاد بانک اطلاعاتی و سلامت مالی – نظم دادن به صدور احکام و قید شماره که ورود و خروج احکام مشخص شود که برای اولین بار بوده است – تصویب کلیه آیین نامه و تغییرات اساسی در کمیته ها برای اولین بار – ارائه قدرت کاراته که تیم ژاپن بدنبال برگزاری اردو مشترک با تقبل تمامی هزینه ها با ایران بود – ایجاد رابطه بسیار خوب و مناسب با تمامی کشورها  همه می دانند اگر عده ایی خاص بی دلیل برایم حاشیه ایجاد نکرده بودند و بدنبال منافع از دست رفته شان نبودند، هنوز رییس فدراسیون بودم ولی هرگز حاضر نشدم منافع کاراته را فدا کنم و در زمان مسئولیتم اقدام به فعال کردن سبکم و ترغیب استانها برای حضور در آن و عضو کردن به ناحق بستگانم در تیم ملی، نبودم .

حال بهتر است شما بگویید جز تصمیمات ساعتی چکار کرده اید؟ فکر میکنم انسان اقرار به اشتباه نماید بهتر از پافشاری بر اشتباه باشد همانگونه که من در مصاحبه هایی گفته ام که بعضی از تصمیمات من اشتباه بوده و مسلما هرگز حاضر به تکرار آنها نخواهم بود .