واکاوی عملکرد کاراته ایران در میدان جهانی/ از قدرت نمایی مردان تا ضعف در کاتا و تیم بانوان

مردان کاراته کشورمان موفق به کسب بهترین نتیجه تاریخ کاراته ایران در میدان جهانی شدند.

به گزارش “کاراته نیوز” کاروان کاراته ایران با کسب ۳ مدال طلا (امیر مهدی زاده، سجاد گنج زاده و کومیته تیمی مردان) و سه مدال برنز (علی اصغر آسیابری، ذبیح الله پورشیب و حمیده عباسعلی) به کار خود در رقابت‌های قهرمانی جهان اتریش پایان داد.

سایه روشن‌های کاراته ایران در میدان جهانی اتریش را در این بخش مورد بررسی قرار دادیم:

* تیم مردان مزد اعتماد به کادر فنی جوان را گرفت

اردیبهشت ماه امسال و در نشست کمیته فنی، شهرام هروی با وجود داشتن رقیبی سرسخت به اسم علیرضا سلیمانی به عنوان سرمربی تیم ملی کاراته انتخاب شد.

هروی که سابقه مربیگری در تمام رده‌های سنی تیم‌های ملی کاراته را داشت، در نخستین آزمون رسمی خود به عنوان سرمربی تیم ملی بزرگسالان عملکرد فوق العاده‌ای داشت و نام این تیم را در تاریخ کارته ایران ماندگار کرد.

ایران در بخش کومیته تیمی به مدال طلا رسید و در رده بندی مدالی در جایگاه سوم قرار گرفت.

* ضعف در کاتا

عملکرد تیم‌های کاتای مردان و زنان کشورمان در این رقابت‌ها جای هیچ تعریفی و تمجیدی نمی‌گذارد و روشن است که ضعف‌های پرشماری در این تیم‌ها وجود دارد. بهتر است مربیان کشورمان علم کاتای خود را بروز کنند و از این شکست‌ها درس بگیرند تا اگر در بخش کاتا در المپیک ۲۰۲۰ بجای توریست، نماینده داشته باشیم.

* نیاز به پشتوانه سازی

در بین مدال آوران جهانی کشورمان سه کاراته کا برای المپیک ۲۰۲۰ ژاپن بالای ۳۰ سال سن خواهند داشت. ذبیح الله پورشیب و حمیده عباسعلی ۲۸ ساله هستند و تا المپیک توکیو ۳۲ خواهند شد، البته سعید احمدی که در سال‌های اخیر یکی از مهره‌های اصلی این تیم بوده و در این رقابت‌ها به مدال نرسید هم ۲۸ ساله است.

امیر مهدی زاده هم ۲۷ ساله است و تا المپیک ۲۰۲۰ به مرز ۳۱ سالگی می‌رسد. در این بین سجاد گنج زاده با ۲۵ و علی اصغر آسیابری با ۲۲ سال شرایط سنی ایده‌آلی دارند.

شکی نیست که در میدان بزرگی مانند المپیک تجربه حرف اول را می‌زند اما بهتر است مسئولان فدراسیون کاراته و همچنین کادر فنی تیم ملی مردان و زنان به فکر پشتوانه‌سازی برای نفرات اصلی این تیم باشند.

* نتایج دور از انتظار بانوان

بانوان کاراته ایران دلخوش به تک ستاره‌ای به اسم حمیده عباسعلی بودند و ناکامی خود را پشت مدال برنز او پنهان کردند. بی‌تردید انتظار از این تیم در هر دو بخش کاتا و کومیته بیش از این بود و باید قبول کرد که کاراته ایران در بخش بانوان احتیاج به یک رنسانس دارد.

* مغرور نشویم!

درست است که مردان کاراته ایران در سرزمین موسیقی سرود قهرمانی خوانده و باعث افتخار شدند، اما اعضای این تیم نباید از حالا دچار غرور شوند. بهتر است کادرفنی و ملی پوشان کاراته ایران وضعیت تکواندو را سرلوحه کار خود قرار دهند تا خدایی نکرده در المپیک ۲۰۲۰ به سرنوشت تکواندو دچار نشوند.