برنامه‌های فشرده و روزهای بی‌پولی کاراته/ امکاناتی نزدیک به صفر!
کاراته ایران در حالی به یک رشته المپیکی پرامید تبدیل شده که مسئولان ورزش کشور توجهی به منابع، مصارف و بودجه تخصیصی آن ندارند تا این رشته وضعیت مطلوبی نداشته باشد.
به گزارش کاراته نیوز و به نقل از خبرنگار مهر، پیش از این نوشته بودیم که کاراته سال سخت و پرترافیکی را پیش رو دارد؛ ورزشی که باید با حضور در مسابقات متعدد و سطح بالا برای کسب سهمیه المپیک ۲۰۱۸ نوجوانان بوینس آیرس و ۲۰۲۰ توکیو تلاش کند، از مشکل بزرگی به نام «بی پولی» و “کمبود امکانات سخت افزاری” رنج می برد.
بی پولی درد امروز و دیروز کاراته ایران نیست، سالهاست که اهالی کاراته با این مشکل مانوس شده و به نوعی همنشین آن هستند. اگر بی پولی را در کنار کمبود امکانات قرار دهیم، به خوبی درک خواهیم کرد که قهرمانان این رشته با چه سختی در میادین آسیایی و جهانی از کیان ورزش کشورمان دفاع کرده و بدون توجه به کوله باری از مشکلات، مردانه مبارزه کرده و به عناوین با ارزش دست پیدا می کنند.
سئوال اصلی از مسئولان ورزش کشور این است که اگر از یک رشته ورزشی توقع و انتظار موفقیت در میادین مختلف قاره ای و جهانی داریم ، باید اعتبار و امکانات لازم هم در اختیارش قرار گیرد. از سالها پیش که قهرمانان این رشته با مدالهای با ارزش خود جهشی چشمگیر را در جایگاه کاراته ایران در بازیهای آسیایی ایجاد می کردند تا به امروز که قهرمانان آن به دنبال سهمیه المپیک هستند، اهالی این رشته داد بی پولی و بی امکاناتی سر داده اند، اما هیچگاه گوش شنوایی وجود نداشته و ندارد.
این روزها اخبار و عکس هایی از امکانات کمپ تمرینی تیم های ملی هند در رسانه ها منتشر شده است. قهرمانان کاراته از خود می پرسند چرا هند با رتبه ۱۰۲ جهان باید چنین امکاناتی داشته باشد و کاراته ایران با دو قهرمانی متوالی جهان و رتبه ۲ دنیا هنوز سالن تمرینی، بدنسازی و خوابگاه مناسب برای اجرای برنامه های خود ندارد!
به این برنامه ها توجه کنید:
مسابقات قهرمانی نوجوانان، جوانان و زیر ۲۱ سال اسیا، کسب سهمیه المپیک نوجوانان در کرواسی و بلغارستان، قهرمانی بزرگسالان آسیا، لیگ‌جهانی در ترکیه، المان و ژاپن، بازیهای آسیایی، قهرمانی جهان ، حضور در المپیک نوجوانان
با قرار دادن این حجم از برنامه برون مرزی در کنار اردوهای آماده سازی می توان به عمق مشکلات یک فدراسیون المپیکی پی برد. آیا مسئولان وزارت ورزش و یا کمیته ملی المپیک در تقسیم اعتبار فدراسیون های ورزشی به این موضوع توجه کرده اند که کاراته حالا یک ورزش المپیکی است و باید به چشم رشته ای که توانانی کسب مدال از این رویداد بزرگ را دارد، نگاه کرده و به همان اندازه به آن اعتبار دهند.
تحقق رویایی حضور در المپیک خوشحالی مضاعفی را برای اهالی کاراته در پی داشت، ولی این دست مشکلات می تواند کام اهالی و قهرمانان این رشته را تلخ می کند.
