پورشیب: قهرمانی ورزشکاران حاصل برنامه مسئولان نیست
به گزارش پایگاه خبری کاراته نیوز و به نقل از ایسنا؛ ذبیحاله پورشیب با حضور در دفتر ایسنا، منطقه ایلام با بیان اینکه تنها رشته ورزشی که انتخاب کردم و به فعالیت پرداختم کاراته بود، افزود: گرایش به این رشته ورزشی علاقه شخصیام بود و البته خانوادهام نیز خیلی مرا برای ورود به این رشته ورزشی تشویق میکردند و چون دیدم کاراته یک رشته خاص است و تکنیک دست و پا دارد علاقمند شدم و همیشه با انگیزه وارد سالن میشدم و به تمرین میپرداختم.
پورشیب اضافه کرد: اولین حضورم در مسابقات کاراته در اواخر سال ۷۵ در مسابقات شهرستان ایلام بود که به مقام اول رسیدم و باعث شد بیش از پیش به فعالیتم ادامه دهم و در اوایل سال ۷۶ نیز در مسابقات استانی کاراته باز هم به مقام اول دست یافتم.
دارنده مدال طلای بازیهای آسیایی ۲۰۱۰ گوانگجو با اشاره به اینکه اولین مسابقه خارج از استانم، قهرمانی کشور در سال ۷۸ در استان کرمان بود و در آن مسابقات مدال برنز کشور را به دست آوردم، تصریح کرد: بعد از آن مسابقات، چند سالی از تمرین فاصله گرفتم و در سال ۸۱ مجددا به عرصه کاراته بازگشتم که در مسابقات قهرمانی کشور در تهران، مدال طلا گرفتم و بعد از آن در سال ۸۲ در اولین مسابقه بینالمللی در کشور روسیه شرکت و مدال برنز گرفتم.
وی خاطرنشان کرد: ورودم به تیم ملی در سال ۸۳ بود و چند مرحله نیز در اردوی تیم ملی حضور داشتم و در سال ۸۳ در آخرین مرحله به دلیل باخت، خط خوردم.
این دارنده مدال نقره المپیک رزمی ۲۰۱۳ روسیه با بیان اینکه سال ۸۴ به عضویت ثابت تیم ملی درآمدم و در همان سال در اولین مسابقه رسمی جوانان جهان در قبرس به مدال برنز دست یافتم، یادآور شد: بعد از آن تا الان عضو ثابت تیم ملی هستم که هر سال در مسابقات مختلف شرکت کردم و مدالهای مختلف و رنگارنگی بدست آوردهام.
پورشیب در خصوص وضعیت کاراته در استان ایلام ادامه داد: استعدادهای کاراته در استان خوب اما کمی کمانگیزه و شایدم بیانگیزه هستند چرا که شرایطی که برای ورزشکاران پیش آمده در رشته کاراته و حتی سایر رشتهها موجب شده که علاقمندان به سمت ورزش کشیده نشوند.
وی به شرایط و دلایل بیانگیزگی در بین ورزشکاران استان اشاره و اظهار کرد: کمبود امکانات، بیتوجهی مسئولان ورزشی استان، عدم رسیدگی به ورزشکاران حرفهای و غیر حرفهای ملی و غیر ملی، باشگاهی یا ورزشکارانی که در تلاش برای دست یافتن به ردههای بالا هستند و وقتی که میبینند به ورزشکاران ملی و مدال آوران توجه نمیشود و مورد لطف قرار نمیگیرند خود به خود دلسرد میشوند و همینها باعث میشود که ورزش استان روز به روز ضعیفتر شده و یا در جا بزند که اگر به آمار رجوع شود نشان دهنده این واقعیت است که در مقایسه با سالهای گذشته ما چه پیشرفتی داشتهایم؟ چند عضو ثابت تیم ملی داشتهایم؟ چند مدال آور داشتهایم؟ چند مدال بازیهای آسیایی کسب کردهایم؟ چند مدال جهانی بزرگسالان گرفتهایم؟ باید به ملی پوشان مدالآور بیشتر توجه و رسیدگی شده تا انگیزهای برای سایرین ایجاد شود ولی مسئولین و شرکتهایی که در ایلام هستند از جمله گاز، نفت، سیمان و پتروشیمی توجهی به ورزش ندارند و ورزش و جوانان نیز بودجه مختصری دارد.
این دارنده مدال طلای کومیته تیمی جهان در سال ۲۰۱۴ آلمان با بیان اینکه مشکل ورزش استان ریشهای است، تاکید کرد: متاسفانه مسئولین استان ما با یکدیگر هماهنگ نیستند، شاید بعضی از مسئولین غیر ورزشی بخواهند کاری کنند ولی بعضی دیگر کوتاهی میکنند و یا اینکه هماهنگی بین آنها وجود ندارد.
پورشیب با طرح این سوال که چرا ما نباید مانند خیلی از شهرها ورزش و رشتهای برای عرض اندام داشته باشیم ولی متاسفانه فقط فردی و انفرادی کار میکنیم که تا مادامی که این گونه عمل میکنیم موفق نخواهیم بود، اظهار کرد: استعدادهای ورزشی استان کم نیستند.
وی تاکید کرد: کسی که ورزشکار را درک کند و درد ورزشکار را بفهمد و بداند با چه چیز خوشحال و امیدوار میشود و یا با چه چیز ناامید میشود در صورتی محقق خواهد شد که خودش ورزش کرده باشد، لذا باید از خانواده تربیتبدنی و فارغالتحصیلان ورزشی و از خود خانواده ورزش، مسئول ورزش و جوانان استان انتخاب شود و افراد غیر ورزشی باید در کنار قرار بگیرند و به نوعی فقط کمک کار باشند.
این عضوتیم ملی کاراته کشورمان با بیان اینکه معاونان ورزش و جوانان باید ورزشی باشند، اضافه کرد: تخصصگرایی باید در ورزش و جوانان استان رواج پیدا کند، هر کسی در هر قسمت در جای خود قرار بگیرد، آن موقع است که بازدهی کار بالا خواهد رفت و نباید فراموش کرد که هر کس در راس ورزش و جوانان استان قرار میگیرد باید انتقادپذیر بوده، هم جنبه تعریف داشته و هم انتقاد پذیر باشد.
پورشیب با اشاره به این جمله معروف که «کار خوب را به خاطر خودنمایی انجام نده و به خاطر خجالت نیز ترک نکن»، تصریح کرد: کارهای تخصصی را هر کس نمیتواند انجام دهد و باید در آن زمینه متخصص باشد به عنوان مثال ممکن است یک مدیر ورزشی در بحث اقتصاد موفق نباشد و ما همگی باید واقعگرا باشیم، بین ما جا افتاده که فقط ظاهر را حفظ کنیم و همین باعث پسرفت ما شده است.
این دارنده مدال طلای آسیا در سال های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ با اشاره به اینکه مسئولان ورزش و جوانان از لحاظ صحبت کردن و نوع برخورد آن هم نه همیشه، خوب بوده ولی متاسفانه تلاشهای ورزشکاران هیچ گاه به چشم مسئولین ورزشی استان نیامده و فقط در حد حرف بودهاند و در عمل چیزی برای ما اثبات نشده، خاطرنشان کرد: در قبال این همه تلاش من برای کسب افتخار برای استانم، مسئولان ورزشی استان به من میگویند که سکههایت را از جای دیگر گرفتهاید؟
وی عنوان کرد: مسئولان ورزش و جوانان استان فقط با ورزشکاران پز میدهند و عیار ورزش استان اینجاست که معلوم میشود.
پورشیب با بیان اینکه قهرمانی ورزشکاران ما ربطی به برنامه مسئولان ورزشی ندارد، ابراز کرد: مدیر غیر ورزشی نمیتواند جای مدیر ورزشی را بگیرد ولی شاید در کنار یک مدیر ورزشی موفق باشد .
این دارنده مدال نقره المپیک رزمی ۲۰۱۳ روسیه، ادامه داد: هیچ گاه مسئولان ما از من سرکشی نکردهاند و تا ما چیزی نگوییم و مراجعه نکنیم، ورزش و جوانان استان اصلا به سراغ ما نمیآیند و از همه بدتر اینکه هم تیمیهایم در تهران و تیم ملی مورد رسیدگی مسئولان ورزشی استان خود قرار میگیرند ولی دریغ از یک بار رسیدگی ورزش و جوانان استان ایلام.
وی در پایان با ابراز گلایه از مسئولان ورزش و جوانان استان در خصوص عدم پیگیری آنها برای بکارگیری قهرمانان و ورزشکاران حرفهای اظهار کرد: ما به فکر کار و ادامه حیات و امرار و معاش هستیم و چرا بهترین ورزشکاران تاریخ ورزش استان باید به دنبال استخدام باشند البته هیچ توقع و انتظاری از ورزش وجوانان نداریم چون تا الان هر چه گفتیم جواب مسئولان ورزشی استان در حد صحبت بوده و خیلی هم شیرین صحبت میکنند و امیدوار کننده ولی در عمل صفر است.