گلشادنژاد: مزد زحماتم را گرفتم/ هر شب قبل از خواب به فینال فکر می‌کردم
بانوی کاراته کای کرمانشاهی که در اولین حضورش در رقابت های برون مرزی به مدال خوش‌رنگ طلای قهرمانی آسیا رسید، کسب این قهرمانی را حاصل زحمات و تلاش های زیادش دانست.
به گزارش کاراته نیوز آتوسا گلشادنژاد که اخیرا در رقابت های کاراته قهرمانی آسیا در کشور قزاقستان به مدال طلای رده سنی امید دست یافت، در گفت و گو با ایسنا، بااشاره به اولین حضورش در رقابت های برون مرزی کاراته، اظهار کرد: کاراته را از شش سالگی شروع کردم و باتوجه به استعداد خوبی که داشتم همیشه یک رده بالاتر از سنم مسابقه می دادم و همین باعث شد تا زوتر نتیجه بگیرم و به خودم اعتماد پیدا کنم.
وی به اولین حضورش در اردوی تیم ملی هم اشاره کرد و گفت: حدود دو سال قبل برای اولین بار جهت حضور در رقابت های قهرمانی آسیا در کشور مالزی به اردوی تیم ملی نوجوانان دعوت شدم، اما به دلیل شیوع بیماری کرونا تنها رده سنی بزرگسالان به این مسابقات اعزام شد.
دارنده مدال طلای رقابت های کاراته قهرمانی آسیا در رده سنی امید ادامه داد: طی دو سال گذشته تمریناتم را بصورت منظم ادامه می دادم و دو ماه مانده به اعزام به مسابقات آسیایی زیر نظر خانم ستاره موسوی سرمربی تیم ملی امید و کادر فنی روز به روز تمریناتم را فشرده‌تر کردم و از نظر روحی و روانی برای حضور در مسابقات کاملا آماده شدم.
وی با بیان اینکه در رقابت های قهرمانی آسیا مزد تلاش و زحماتم را گرفتم، عنوان کرد: تیم ملی امید ایران در این رقابت ها عملکرد بسیار خوبی داشت و به نظرم بهتر از سایر رده های سنی ظاهر شد.
گلشادنژاد تصریح کرد: مربیان تیم ملی برای اینکه استرس نداشته باشیم، هر شب با ملی پوشان جلسه می‌گذاشتند و با تک تک ما صحبت می کردند تا از نظر روحی و روانی کاملا آماده مسابقات شویم.
وی یکی از ترس های ملی پوشان را برخورد با حریفان قزاق دانست و گفت: از آنجایی که قزاق ها امتیاز میزبانی را داشتند و با توجه به اینکه امتیاز داوری به نفع آنها بود، برای همین ملی پوشان می ترسیدند که در رقابت فینال به قزاق ها بخورند که این قرعه به نام من افتاد و با یک حریف قزاق در فینال برخوردم، اما خوشبختانه توانستم شکستش دهم.
این دختر کاراته کای کرمانشاهی ادامه داد: یکی از مسائلی که علاوه بر توجه به صحبت های مربیان، در پیروزی مقابل این حریف بسیار به من کمک کرد، تصویرسازی بود که هرشب قبل از خواب انجام می دادم، طوری که هرشب قبل از اینکه بخوابم به فینال فکر می کردم و خودم را قهرمان این مسابقه می‌دانستم.
وی افزود: از طرفی باتوجه به اینکه ما ۱۰ روز را در کشور قزاقستان بودیم و هر روز برای تمرین به سالن مسابقه می رفتیم و ورزشکاران سایر کشورها هم آنجا می آمدند، من در آنجا حریف قزاق خود را زیر نظر داشتم و سعی می کردم حرکاتش را آنالیز کنم.
گلشاد نژاد به برنامه هایش برای آینده هم اشاره ای داشت و گفت: پس از اینکه از مسابقات برگشتیم، تمریناتم را دوباره استارت زدم و با وجود اینکه تا دو سال دیگر هم می توانم در رده سنی امید مسابقه بدهم، اما می خواهم در رقابت های انتخابی رده سنی بزرگسالان برای مسابقات جهانی شرکت کنم.
وی یکی از آرزوهای مهم خود در ورزش حرفه ای را رسیدن به مدال طلای رقابت های جهانی عنوان کرد و گفت: می خواهم مردم کشورم، خانواده ام و اطرافیانم را سربلند کنم و برای کشورم کاری کنم.
د
