“وقتی همه کدخدا باشند، ده ویران می شود”

 شاید دور نباشد اگر طی چند روز آینده در سایت و کانال فدراسیون کاراته درج شود فلان مربی یا بازیکن کاراته به دلیل کسب چند مدال قهرمانی در مسابقات روستایی و یا درون باشگاهی به سمت نائب رییسی فدراسیون کاراته منصوب گردید.

کاراته نیوز _ از این رییس غیرکاراته ای بیش از این نیز انتظاری نیست. حال آن هایی که چشم انتظار ریاست فردی خارج از کاراته بودند بیایند و پاسخگوی تصمیمات غلط طباطبایی باشند. البته چه زمانی از این بهتر برای مگسان دور شیرینی که در زمان حضور افرادی از بدنه کاراته در راس فدراسیون، دستشان از قدرت خالی مانده بود و امروز بدلیل عدم شناخت طباطبایی از کاراته و آدم هایش عرصه را برای جولان خود باز دیده اند پا به میدان گذاشته اند.

 آقای رییس به جای انتصاب های متوالی در فدراسیونی که چند صباحی به پایان عمر مدیریتیش نمانده‌، لطفا به دنبال راه چاره برای درمان دردهای کاراته باشید. سیاست سکوت شما دیگر پاسخگوی این جماعت منتظر نیست.

البته ما دلیل سکوتتان را می دانیم چون شما در تصمیم گیری های فدراسیون هیچکاره اید و افرادی که در پشت صحنه و در اتاق فکر حضور دارند تصمیمات را می گیرند و شما به مانند یک میرزای خوش خط تنها به امضای احکام نشسته اید.

 با تمام احترامی که برای ابوالقاسم پایدار به عنوان داور و مربی فدراسیون کاراته قائلیم اما انتخاب ایشان در این جایگاه آن هم به واسطه قهرمانی در سوپرلیگ و لیگ برتر عقلانی نیست.

ما هیچوقت منکر توانایی ها فنی پایدار در عرصه قهرمان پروری، قهرمان سازی و مدیریت تیم ها در لیگ های کشور نمی شویم. چراکه پایدار با همین توانایی به عنوان مربی تیم ملی انتخاب شد اما حضور او به عنوان رییس سازمان لیگ منطقی و متفکرانه نیست.

آقای طباطبایی چرا از استخوان خردکرده های فدراسیون که در سال های گذشته در امر برگزاری لیگ حضور فعال داشتند استفاده نمی کنید ؟ افرادی همچون حسن بیگی، دهقانی و دیگر نفرات که طی سال ها شناخت کاملی از روند برگزاری لیگ های کشور بدست آورده اند. چرا فدراسیون شما هیچگاه تلاشی برای استفاده از محمدعلی زمانی به عنوان گنجینه ی تجربه ی این رشته نکرده است. نمی گوییم جوانگرایی بد است اما گذشتگان ما نیز بر این باور بودند که نباید بی پیر به خرابات رفت.

 آقای طباطبایی ما به شما خرده نمیگیریم چون شما کاراته و آدمهایش را نمیشناسید. شرایط این روز های کاراته مصداق این ضرب المثل است که می گوید “وقتی همه کدخدا باشند، ده ویران می شود”

تنها دعای این روزهای ما از درگاه خداوند این است : خدایا به داد درخت پنجاه ساله کاراته ما برس که این دوستان با نفت هایشان به جان ریشه اش افتاده اند تا خشکش کنند