فدراسیون و سود ۷۵ هزار دلاری

فدراسیون کاراته برای پر کردن خزانه خالی خود و بهبود تراز منفی مالی و پرداخت بدهی چند صد میلیونی فدراسیون، بخشنامه های فراوانی صادر نمود که یکی از آن بخشنامه های عجیب و غریب و سرشار از تهدید در رابطه با سازماندهی داوران کاراته کشور است.

آیا واقعا هدف فدراسیون کاراته سازماندهی داورانی بود که فقط به خاطر عشق و علاقه خود در این قسمت فعالیت می کنند؟ آیا نمیشد از سوی هیات‌های استان‌ها و یا بدون دریافت مبلغی به منظور ثبت نام در سامانه های فدراسیون؛ شناسایی شوند. به نظر ما اگر واقعا هدف آقای رییس شناخت داوران فعال بود نیازی به این همه تهدید و اعمال زور نبود.

فدراسیون کاراته در مسیر درآمدزایی از قشر های مختلف کاراته، پس از کاراته کاها و مربیان سازنده ای که برای هدایت شاگردانشان در مسابقات کاراته وان حضور می یابند اینبار به سراغ داوران رفت، آن هم داورانی که بدون هیچ چشم داشت و دستمزدی قضاوت های منصفانه و عادلانه ای را انجام می دهند.

فدراسیون کاراته طی بخشنامه اخیر خود تمامی داوران کشور را موظف کرد تا با واریز هزینه ۵۰ هزارتومانی در سامانه ملی داوران، ثبت نام نمایند تا مجوز قضاوت در رقابت های مختلف در سطوح شهرستانی، استانی و کشوری را کسب کنند و به گونه ای تهدید آمیز اعلام کرد عدم ثبت نام در سامانه فدراسیون به منظور منع قضاوت داوری در مسابقات شهرستانی، استانی و کشوری است.

البته از آنجایی که این ثبت نام ها هیچگونه سودی برای داوران ندارد و تنها به منظور پر کردن خزانه خالی فدراسیون است در نتیجه ما نیز در پایگاه خبری کاراته نیوز بار دیگر چرتکه به دست گرفتیم تا ببینیم چه میزان سود خالص حاصل فدراسیون نشینان زحمتکش می شود که تا این اندازه به فکر سازماندهی داوران کاراته کشور افتادند.

طبق برآورد پایگاه خبری کاراته نیوز اگر هر استان در کشورمان حداقل ۵۰۰ داور زن و مرد داشته باشد در مجموع ۳۱ استان تعداد بالغ بر ۱۵۵۰۰ نفر جمعیت داوران کشور می باشد هر چند آمارهای ثبت شده در فدراسیون تعدادی در حدود ۲۰ هزار داور را نشان می دهد(البته در خبری جداگانه این موضوع را بررسی خواهیم کرد که آیا کمیته داوران سازماندهی مناسبی از آمار و تعداد داوران خود دارد یا خیر؟ )

اما اگر تعداد داوران کشور را به صورت تقریبی ۱۵ هزار نفر در نظر بگیریم با توجه به ورودی ۵۰ هزار تومانی، مبلغی نزدیک به ۷۵۰ میلیون تومان درآمد سهم فدراسیون خواهد شد. که با دلار ۱۰ هزار تومانی مبلغی نزدیک به ۷۵ هزار دلار ارز نقدی به حساب فدراسیون سرازیر خواهد شد. جالب اینجاست که این هزینه به صورت سالانه باید به حساب فدراسیون منظور گردد.

حال سوال اینجاست آیا این امکان وجود نداشت که بعد از یکبار ثبت نام و سازماندهی داوران، سامانه را به گونه ای برنامه ریزی کرد که فقط داوران جدید در آن ثبت نام کنند؟

جواب به طور حتم بله است ولی اگر این اتفاق بیفتد قطعا دیگر فدراسیون از دریافت این مبالغ به صورت سالیانه بی نصیب می ماند پس نمی‌شود که اینگونه شود.

همانطور که در بالا اشاره کردیم اگر هدف فدراسیون کاراته به دست آوردن آمار تعداد داوران زیرمجموعه اش بود می توانست از هیات های استانی خود بخواهد تا اطلاعات مربوط به داوران استان خود را به فدراسیون بدهند.

البته متولیان فدراسیون، سامانه فدراسیون را با شعار خدمت رسانی الکترونیکی راه اندازی کردند که اهداف دیگری در دستور کار داشت اما هم اکنون این سامانه را به اجبار فقط جهت ثبت نام اهالی کاراته تقویت کرده و با دادن فقط یک شماره به هر کاراته کا بدون صدور حتی یک کارت ساده مجاب کرد که مبلغ ۵۰ هزار تومان به این فدراسیون جهت تمرین کاراته، داوری و یا مربیگری پرداخت کنند که در مطالب بعدی به تعداد جمعیت کل کاراته کشور و میزان درآمدی که رییس بر روی آن حساب باز کرده اشاره خواهیم کرد.

البته با توجه به بدهی‌های متعدد فدراسیون تحت هدایت طباطبایی که به مانند دوران سرپرستی ایشان در این فدراسیون می باشد، این پول نمی تواند مدت زیادی در صندوق خزانه باقی بماند. در نتیجه باید منتظر ماند و دید آقای رییس و مشاورانش که با شعار جذب اسپانسر وارد این فدراسیون شدند اینبار به سراغ کدام قشر کاراته برای کسب درآمد خواهند رفت.

بیراه نیست اگر بگوییم که اسپانسر مدنظر آقای رییس و مشاورانش، ورزشکاران، مربیان و داوران کاراته کشور می باشند.