رسالت خبرنگاری را به دست فراموشی نسپارید
خبرنگاری کار انبیاست. کار انبیاء همان پیام رسانی بوده و به این جهت رسالت خبرنگاری رسالت مقدسی بوده و هست و خداوند متعال اهمیت این مهم را با قسم خوردن به قلم عنوان کرد.
به گزارش پایگاه خبری “کاراته نیوز” این روزها در فضای مجازی و عالم رسانه، شاهد یک سری اتفاقات تلخ و گاها مخرب بوده‌ایم. از این باب بر خود واجب دانستیم تا در این مورد ورود کرده و سخنانی را به همکاران عزیزمان یادآور شویم.
پس از منتشر شدن مطلب کوتاهی در مورد تیم کاراته نونهالان از سوی یکی از کانال های اختصاصی رشته کاراته، (به مدیریت خانم خالق) شاهد نشر فایل های صوتی متعدد، نگارش های شماتت گونه و … در صفحات مجازی بوده‌ایم.
در ادامه هم خبر عدم اعزام تیم ملی امید به رقابت های آسیایی ژاپن از راه رسید. خبری که نه تنها جالب نبود بلکه باعث دگرگونی آرامش نسبی جامعه کاراته شد. ولی باید دانست که این تصمیم خود یک نوع مدیریت بحران بود.
مدیریت یعنی چه؟ یعنی ضرر کمتر و رسیدن به سود بیشتر، سبک و سنگین کردن اولویت ها.
اکنون اولویت تیم ملی نوجوانان و جوانان است، اولویت کسب سهمیه و حضور موفق در المپیک جوانان آرژانتین است. اما همکارانمان به جای پرسیدن توضیحات و درک علل این تصمیمات در شرایط بحرانی و مهم کنونی جامعه کاراته، با تیتر مطالبی همچون سیاهترین اتفاق دوران فرجی به وقوع پیوست، تنها باعث ناراحتی و گمراهی خانواده کاراته شدند.
در این مقطع زمانی، بر اساس مسائل مالی و اولویت های موجود، مسئولین فدراسیون مجبور به تصمیم گیری در این مورد و حذف تیم پر افتخار امید ایران گشتند.
همکار عزیز، از شما سوالی دارم. آیا عدم اعزام رده سنی امید که افتخارات زیادی را در کارنامه خود به ثبت رساندند، نفعی هم برای فدراسیون نشین ها دارد؟ آنها (مسئولان فدراسیون کاراته) خود را در دل خطر انداختند تا شرایطِ نسبتا ایده آلی را برای قهرمانان عزیزمان برای کسب افتخار بیشتر فراهم کنند.
شما خود گفتید آنها از عنوان قهرمانی تیم امید ایران چشم پوشی کردند. خب این مسئله نه تنها سودی برای مسئولین نداشته بلکه نقطه سیاهی در کارنامه آنها بشمار میرود. با این حال حاضر شدند منافع و کارنامه درخشان خود را فدای موفقیت در آوردگاه های مهمی همچون پیکارهای المپیک و جهانی کنند تا ایران در نخستین حضور خود در المپیک آرژانتین و توکیو سهمی داشته و افتخار آفرین باشد.
و اما در ذیل به نکته دیگری اشاره خواهیم کرد که ما را بر آن داشت که به نگارش این گزارش بپردازیم.
آیا غیر از این است بارها و بارها خودِ شما از پاکی قلم خبرنگاران سخن گفتید و خیلی از آنها را برای نوشتن مطالبی که از دیدگاه شما به علت کینه توزی و حب و بغض بوده را مورد خشم خود قرار دادید؟ حال چه شده است که حرف های خود را فراموش کرده و خود در زمره آن دسته از خبرنگاران قرار گرفته اید؟!
شما که خود صاحب قلم هستید، مگر خودتان نمیدانید که خبرنگار از منظر حقوقی چنان شریف و قداست دارد که به او به عنوان یک امین امانت‌دار نگریسته می‌شود؟ پس چرا به زندگی شخصی افراد ورود کرده و از اعتماد آنها سو استفاده میکنید؟ البته دفعات قبل نیز شاهد آن بودیم که با پخش فایل صوتی و ورود به زندگی شخصی افرادی که هم عقیده با آنها نبودید نظر خود را به مخاطب القا کرده و با فرافکنی و سفسطه سعی در تخریب شخصیت آن مخاطب نمودید. اما اکنون پا را فراتر گذاشته و تمامی سخنانی که به عنوان دوست و همکار و شاید گاهی مشاور نزد شما امانت بوده را منتشر کردید. با انجام کاری ناجوانمردانه باعث از بین رفتن اعتماد ها و ایجاد ترس در دل خانواده کاراته شدید. اکنون مخاطبین دگر حاضر به درددل با اصحاب رسانه نیستند.
این گونه قصد دارید فریاد عدالت‌خواهی خانواده کاراته را به گوش مسئولین برسانید؟!
حال که دوستانی با توجه به جنسیت زنانه ای که دارند، شهامتی مردانه از خود نشان داده و پس از شناخت مسیر درست، در کنار همراهی با شما در کانال شخصی خود تحلیل هایی را منتشر میکنند و از قضا سخنان ایشان نقطه مقابل نظرات شماست، باید اینطور با پخش فایل های صوتی و شکستن دیوار اعتماد به او بتازید؟!
جای تعجب دارد شمایی که با روایات و آیات قرآنی از مقام خبرنگار دفاع میکردید چگونه خود نیز جزء گروه خبرنگاران گمراه قرار گرفته اید؟!!
در پایان سخنانم همکار عزیز از شما انتظار داریم منتقد باشید نه مخرب.
